“Uwe pot begint in uwe kop.” Een uitspraak die ik tijdens mijn lessen pottenbakken zoveel deed, dat ik ze op een tegel schreef en in mijn atelier ophing. Mijn eigen tegelwijsheid.  Het is de essentie waar pottenbakken voor mij om draait. Het zit best eerst in je hoofd goed, dan kan je je verwachtingen en perfectionisme loslaten en geniet je van het proces.

​

​

maker/

Klei heeft mijn leven veranderd. Mijn persoonlijke geschiedenis is pittig maar het heeft me gemaakt tot wie ik vandaag ben. Ik heb jaren als therapeut gewerkt, een hele waardevolle en belangrijke job. Maar na de verhuis naar Limburg kwam er eindelijk tijd vrij voor een hobby. Het eerste boek van Pascale Naessens bracht me op ideeën. Als ware foodie viel ik voor de combinatie van mooi serviesgoed en gezond eten. Ik ging op zoek naar cursussen, schreef me in en informeerde me… Ik wilde er alles over weten. En stilaan palmde klei mijn leven in en sloot de deur van mijn thuispraktijk zich. De hobby werd een passie. Ik werd een ander soort expert. 

Ik ging op zoek naar samenwerkingen met restaurants. Tijdens een workshop sushi maken, viel het me op dat we nadien aten uit plastic kommen. Ik sprak de man erop aan en bood mijn diensten aan. Lang verhaal kort; de man is nog steeds een klant en er wordt sindsdien uit mooie handgemaakte kommen gegeten. Een gelijkaardig verhaal bij gekende en minder gekende chefs. Ik kreeg het vertrouwen van mensen die ik bewonder en dat deed iets met me. Ik ga liefst voor trouwe samenwerkingen op lange termijn. Er is wederzijds begrip, vertrouwen en creatieve vrijheid.

​

​

docent/

En toen kwam in mijn kleine dorp een zaaltje in het oude gemeentehuis vrij. Ik kon gaan lesgeven. De cirkel was rond. De combinatie van alleen draaien aan unieke stukken op maat én het doorgeven van mijn kennis is wat me gelukkig maakt. En ook al lijkt het werk van een therapeut en dat van een pottenbakker mijlenver uit elkaar te liggen, ik zie veel gelijkenissen. Klei verraadt alles én lost veel op. Het is een spiegel. Ik laat de klei spreken, soms zacht, soms ruw. Maar het dwingt je vooral om in het nu te zijn. Je kan niks forceren. Daarom stappen mensen hier anders buiten dan ze binnen kwamen. Ook daar geniet ik van.

​

​

en ook nog/

Glazuur is voor mij ondergeschikt aan de klei. Die laatste moet je kunnen voelen in het afgewerkte product. Ik zit overal met mijn vingers aan, ben heel tactiel. Ik moet kunnen voelen waar het van gemaakt is, het geeft me meer info dan alleen maar kijken. Ik maak dan ook gebruiksgoed, ben een pottenbakker en geen kunstenaar. Ik laat me inspireren door reizen, mensen, eten, dieren en vooral de natuur. Natuur is de hoogste vorm van kunst. Natuurlijk is mijn stijl. 

Voeten in het gras. Mijn dieren aaien, ruiken en voelen. Vingers in de aarde. Landen in de klei, elke keer opnieuw. Ik zou verwelken in een stad. Ik hou van de geur van de lente en de zon op mijn huid. Van mensen die zichzelf durven zijn en hun hart volgen. Van oppervlakkigheid, negativisme en oneerlijkheid krijg ik dan weer de kriebels.